Verliesgeboorte is een verzamelterm die bedacht is door rouwdoula Laurina Cerredo (co-auteur van dit artikel) om elke vorm van verlies in zwangerschap, bevalling en kraamtijd te omschrijven. Verliesgeboorte omvat dus een breed spectrum aan verlieservaringen.
Waarom een nieuw woord?
Het gebruik van één term voor al die ervaringen is uitdrukkelijk niet bedoeld om ze daarmee over één kam te scheren, maar juist om ze te valideren; omdat deze verschillende uitkomsten in de maatschappij niet hetzelfde gewicht of waarde krijgen – een vroege miskraam, niet vervulde kinderwens, abortus of laat overlijden van een baby in de baarmoeder zullen door de buitenwereld anders bestempeld worden en daardoor de beleving van het verlies van de ouders ‘kleuren’ (bijvoorbeeld het idee dat ze niet mogen rouwen om een verlies vroeg in de zwangerschap, of bij een weloverwogen afbreking). Een neutrale term als ‘verliesgeboorte’ biedt meer ruimte voor individuele ervaring.
Welke vormen van verliesgeboorte zijn er?
Een miskraam is de bekendste en meest voorkomende vorm van een verliesgeboorte. Geschat wordt dat er jaarlijks ongeveer 20.000 vrouwen in Nederland een miskraam doormaken. Maar er zijn veel meer vormen van verlies; van een zelf gekozen afbreking van een prille zwangerschap tot het verlies van een voldragen baby, en alles daartussenin.
Wat is het beleid rondom een miskraam?
Er bestaat op dit moment geen landelijke richtlijn voor de beste zorg bij een msikraam. In een notendop kunnen ouders na het vaststellen van een mikraam kiezen voor afwachten, het gebruik van medicatie of een curettage. In het volledige artikel komt uitgebreid aan bod hoe een miskraam verloopt in de praktijk.
Wat is het beleid bij een afbreking van gewenste/ongewenste zwangerschap?
De huidige abortuswetgeving is 1984 van kracht geworden; sinds dat jaar is het legaal om tot een termijn van 24 weken een vitale zwangerschap af te breken. Voor zwangeren die in Nederland wonen en werken zijn er geen kosten aan verbonden. Abortus kan tot een zwangerschapsduur van 24 weken (de termijn dat een baby buiten de baarmoeder een overlevingskans heeft).
Qua beleid is er geen onderscheid tussen het afbreken van een gewenste of ongewenste zwangerschap, maar qua beleving van de vrouw, haar eventuele partner en de omgeving kan terminologie een groot verschil maken – bij het afbreken van een gewenste zwangerschap vanwege bijvoorbeeld een ernstige medische diagnose kan de term abortus misplaatst voelen. In het volledig artikel worden alle methodes en situaties uitgebreid toegelicht.
In het uitgebreide artikel lees je onder andere ook alles over een verliesgeboorte na 24 weken, wat ouders kunnen verwachten bij een verliesgeboorte en hoe het is om zwanger te zijn na een eerder verlies.
Nog geen lid van Vraag de Vroedvrouw maar wel benieuwd naar het hele artikel? Word nu lid!
