Het inwendig onderzoek (of vaginaal toucher) is de meest toegepaste interventie in de verloskunde. In de richtlijnen van zorgverleners worden verschillende redenen van het inwendig onderzoek aangehouden.
Is inwendig onderzoek nodig?
Onderzoek toont aan dat er geen overtuigend bewijs is voor het gebruik van een routinematig inwendig onderzoek tijdens de baring. Het inwendig onderzoek is subjectief en kan daardoor bij verschillende zorgverleners andere uitkomsten geven.
Wat is het nut van inwendig onderzoek?
Een voordeel van inwendig onderzoek is dat het informatie geeft over het verloop van de baring zoals het aantal centimeters ontsluiting, de ligging van het kind en de mate van indaling in het bekken. Het kan zowel de zorgverlener als de barende een bevestiging geven dat alles goed gaat.
Wat zijn de nadelen?
Inwendig onderzoek heeft ook nadelen. Een inwendig onderzoek is een interventie die, zoals elke interventie, zorgt voor een verstoring van het baringsproces. Zo kan het voor extra pijn, angst en teleurstelling bij de barende zorgen. Ook zorgt het voor extra risico op infectie.
Zijn er ook alternatieven?
- Het gedrag van de barende kan veel vertellen waar ze ergens in het baringsproces zit.
- Kijken naar de ‘purple line’ (ofwel donkere lijn, bij vrouwen met een gekleurde huid is deze eerder donker of zwart); druk van het hoofd op het sacrum kan zorgen voor vasocongestie rondom het sacrum; dit zorgt voor het verkleuren van de lijn tussen de billen.
- De Rhombus van Michaelis; een ruitvormige structuur op de onderrug van de barende vrouw, die zichtbaar wordt rond de persfase.
In het uitgebreide artikel lees je alles over de onderzoeken en de bewijskracht van bestaand beleid.
