1.1 Welke termen worden gebruikt voor ongeassisteerd bevallen?
De term ongeassisteerd bevallen is een vertaling van het Engelse unassisted childbirth. Internationaal staat dit voornamelijk voor een beweging tegen de (over)medicalisering van de geboortezorg. Ook de term freebirth wordt vaak gebruikt, maar een vertaling naar ‘vrije geboorte’ is verwarrend omdat deze term onder zwangeren en geboortewerkers nu vooral bekend is door het boek van Anna Myrte Korteweg. In dit boek staat de term ‘vrije geboorte’ voor zelf de regie behouden over en in je bevalling.
In eerste instantie duidt de term ‘freebirth’ niet (alleen) op ‘vrije’ geboorte als een psychologische mindset, in het opzicht dat je totaal vrij en op je eigen manier bevalt, maar vooral op dat het geen geld kost en dus gratis (free) is. Dit komt voort uit het Amerikaanse systeem waar de zorg zonder of met weinig mogelijkheid van overheidsondersteuning direct door de patiënt zelf betaald wordt. Daarbij geldt dan veelal: hoe beter de zorg, hoe meer je betaalt. De term ‘freebirth’ werd voor het eerst gebruikt (periode ca. 1995) om een manier van bevallen te promoten die geen fortuin kost, waarbij het achterliggende idee dat bevallen niet intrinsiek iets medisch hoeft te zijn en het dus ook buiten de medische paden om kan een grote rol speelde.
Andere internationale termen die in de (recente) geschiedenis naar voren komen om het fenomeen ongeassisteerde bevalling te omschrijven, zijn onder andere unattended birth en euthagenesis (dat betekent zoveel als goed begin/goede oorsprong/good origin) (McKenzie et al., 2020).
In principe is de term ‘unassisted childbirth’ voornamelijk van toepassing op westers georiënteerde landen of culturen, waarin de reguliere geboortezorg bestaat uit zorg gegeven door westers medisch geschoolde zorgverleners. Wikipedia geeft als omschrijving: “Unassisted childbirth (UC) refers to the process of intentionally giving birth without the assistance of a medical birth attenda