Meconiumhoudend vruchtwater (de baby heeft in het vruchtwater gepoept) komt voor bij 5 tot 24% van de à terme zwangerschappen, afhankelijk van de termijn (hoe verder de termijn, hoe hoger de kans). De aanwezigheid van meconiumhoudend vruchtwater bij een à terme zwangerschap is meestal een variatie op het normale, maar kan in een enkel geval een teken van hypoxie (zuurstoftekort) zijn (geweest) of van ander onderliggende problematiek zoals een infectie.
Wat is de grootste zorg?
In vergelijking met helder vruchtwater worden er bij meconiumhoudend vruchtwater vaker complicaties bij de baby gezien, waarbij het Meconium Aspiratie Syndroom (MAS) de grootste zorg is. Bij MAS ontstaan er ademhalingsproblemen bij de baby na de geboorte, waarbij meconium in de mond- en keelholte aanwezig is en er geen andere verklaring voor de ademhalingsproblemen is gevonden. In het volledige artikel worden de mogelijke oorzaken van MAS uitgebreid toegelicht.
Wat te doen bij MAS?
Wanneer het Meconium Aspiratie Syndroom ontstaat (bij 2 tot 3% van de gevallen bij meconiumhoudend vruchtwater), kan dit niet thuis behandeld worden en is er beademing van de baby nodig. Ongeveer 80% van de baby’s met MAS zijn binnen 48 uur van de behandeling weer opgeknapt, de andere 20% van de baby’s hebben een langere opname nodig, waarbij tweederde mechanische ventilatie nodig heeft. Het huidige sterftecijfer is lastig te achterhalen, het wisselt in de verschillende onderzoeken, maar in de nieuwste onderzoeken is het ongeveer 1-5% bij de aanwezigheid van MAS.
Is meconiumhoudend vruchtwater altijd een probleem?
In sommige landen wordt er qua beleid onderscheid gemaakt in de consistentie van met meconiumhoudend vruchtwater, omdat blijkt dat bij dik meconiumhoudend vruchtwater vaker MAS optreedt (6,5% ten opzichte van 1,0%). Bij dun meconiumhoudend vruchtwater, geen afwijkingen in de harttonen en een goede start van de baby, is de kans op MAS 0,8%.
Wat is het beleid?
In Nederland wordt dit onderscheid niet gemaakt en is het advies altijd overdracht naar de tweedelijnszorg, CTG-bewaking en inleiden wanneer de weeën nog niet op gang zijn. (In de praktijk, als het water lichtgroen is, of de baby al bijna komt, wordt er niet altijd doorgestuurd). Momenteel is niet duidelijk of het huidige Nederlandse beleid bijdraagt aan het voorkomen van MAS.
Welk onderzoek is nog nodig?
Veel onderzoeken zijn van relatief lage kwaliteit doordat de meesten retrospectief (achteraf beschouwend onderzoek) zijn. In veel onderzoeken is geen onderscheid gemaakt tussen hoog- en laagrisico zwangeren, wat wij in Nederland wel doen. Het zou mooi zijn als er prospectief onderzoek (toekomst-verkennend onderzoek) komt naar het voorkomen van het Meconium Aspiratie Syndroom. Ook zouden de huidige richtlijnen geüpdatet moeten worden met de meest recente onderzoeken die er nu wel zijn.
In het uitgebreide artikel lees je alles over de onderzoeken en de bewijskracht van bestaand beleid.
Nog geen lid van Vraag de Vroedvrouw maar wel benieuwd naar het hele artikel? Word nu lid!
