Onderstaande tekst is afkomstig van en met toestemming overgenomen van de website van GeboorteBeweging, een stichting die opkomt voor rechten van vrouwen tijdens hun zwangerschap, bevalling en kraamtijd.
- Laat je informeren over meerdere opties in je zorgproces.
- Bedenk wat je (zorg)vraag is, voor je met je zorgverlener gaat praten. Zorgverleners zijn erg gewend adviezen te geven. Vaak wil je dat advies ook, maar misschien heb je wel alleen behoefte aan informatie, of wil je juist zélf een voorstel doen.
- Laat pas een onderzoek verrichten als je een vraag hebt. Soms krijg je een advies om een onderzoek te laten doen waarbij je zelf twijfelt of je het wel nodig hebt. Het kan aantrekkelijk lijken om te denken: “als ik nu even mee werk, dan scheelt me dat een discussie en hopelijk is er toch niks aan de hand.” Als niet duidelijk is waarom een consult of onderzoek voor jóú van belang is, zorg dan dat je dat eerst helder hebt. Ga pas akkoord als je zelf overtuigd bent van de meerwaarde die het onderzoek je oplevert.
- Maak van tevoren voor jezelf zo concreet mogelijk wat je wilt of niet wilt. Stel dat je niet ingeleid wilt worden. Wat is daar dan de reden van? Wil je bijvoorbeeld graag een spontaan begin van de bevalling afwachten? Of wil je thuis bevallen? (En waarom dan?) Of wil je wel ingeleid worden, maar wil je meebeslissen over hoe snel het infuus wordt opgehoogd? Het is voor de zorgverlener gemakkelijker om met je mee te denken, wanneer jij weet wat je eigen motivatie is voor wat je wilt.
- Vaak ben je als ‘cliënt’ of ‘patiënt’ veel minder mondig dan je anders in het dagelijks leven bent. Bedenk dat dat niet raar is, maar een gevolg van de ongelijke verhouding tussen zorgverlener en zorgvrager, en houd hier rekening mee.
- Neem altijd iemand mee die niet alleen kan meeluisteren, maar ook jouw boodschap kan helpen verwoorden naar de zorgverlener.
- Vraag om onderbouwing voor en uitleg over de mogelijkheden die jouw zorgverlener voorlegt.
- Als een risico verhoogd is, wat betekent dat dan? Hoe hoog is dat risico dan in jouw geval? En is dat risico anders dan voor anderen? Wat is ‘normaal’? Als een zorgverlener je hier geen duidelijk antwoord op kan geven, zou dat erop kunnen wijzen dat de onderbouwing voor zijn / haar voorstel niet sterk is. Voel je dan niet bezwaard als je doorvraagt: je hebt recht op die informatie. Vaak worden adviezen op basis van gewoontes of protocollen gegeven, terwijl jouw situatie om iets anders vraagt.
- Wat zijn de voordelen van de voorgestelde behandeling?
- Wat zijn de nadelen van de voorgestelde behandeling?
- Welke andere opties zijn er?
- Wat gebeurt er als je niets doet?
- Als je gaat twijfelen of in de war raakt, neem dan een time out. Als je onder druk staat, wordt de kans groter dat je een beslissing neemt waar je achteraf spijt van krijgt.
- Vraag om duidelijkheid over ‘mitsen en maren’ op afspraken; als je bijvoorbeeld afspreekt bewegingsvrijheid te hebben bij een bevalling, mits dat medisch gezien verantwoord is, vraag dan door. In welke situaties zou dat betekenen dat je niet meer zelf je houding kunt kiezen? Als je afspreekt “af en toe” van het CTG af te kunnen, hoe lang is dat dan precies?
- Vraag de zorgverlener de gemaakte afspraken in het dossier vast te leggen en vraag om een kopie. Dan kun je zelf zien of je zorgverlener je wensen goed begrepen heeft.
- Heeft de zorgverlener met wie je de afspraken gemaakt hebt, ook de steun van zijn collega’s? Het kan niet zo zijn dat het nakomen van de afspraken, afhankelijk is van wie er dienst heeft op de dag van jouw bevalling.
- Als een zorgverlener je onder druk zet over een interventie die je niet wilt, geef je “nee” dan duidelijk aan. Je zorgverlener mag niet ingrijpen zonder jouw toestemming.
- Vraag om een second opinion of om een doorverwijzing naar een andere zorgverlener, als je er met je huidige zorgverlener niet uitkomt.
Hoofdstuk inhoud
0% Voltooid
0/1 Stappen